Kalifarniya - Qar

Мұңға барып, терезесін қақтым, күйе тұра баттым
Қыр ға бар, мұңнан алған жастың, бәрін сырғанаттым
Қас-қабағың мені іздеп неге жаным жыбырлайды
Көз-жанарым әлі байлаулы-байлаулы өзіңе Тастағаным болсын дедің, енді әнім сыбырлайды — көзіңе
Мұң қабағың суық күнде қалғанда
Жылытатын адамыңды арманда
Дөңгеленген ғаламшардың ішінен мен сені -Жасаймын қарданда
Өкпелетсем кешір енді өзгерме
Шын бақыт ол бұйырады төзгенге
Таңдағаның ұстай алса қасында Сол кезде
Сен мені көзге ілме
Тыңдаған ұнайд(ы) маған
Келбетің дымда да қылмайд(ы) (тап-таза қар)
Ым ға бағынбайтын адам
Бәрі-бір дым ға баағынбайд(ы)
Мұң қабағың суық күнде қалғанда Жылытатын адамыңды арманда
Дөңгеленген ғаламшардың ішінен мен сені
-Жасаймын қарданда
Өкпелетсем кешір енді өзгерме Шын бақыт ол бұйырады төзгенге
Таңдағаның ұстай алса қасында
Сол кезде
-Сен мені көзге ілме Ер билейді есте болсын салтыңда
Қарайады қарамасаң алтын да
Арманыңа тиянақты жылжысаң
Күтеді Сахнада халқыңда