Göksel İpekçi - Duy Benİ

Üzerime üzerime yürüyor "Nasılsın?" diye soruyor;
Ve uçuyor akıl tam gireceğim konuya;
İçimde bi' ses "Olmaz" diyor ki "olmaz;
Jilet gibi bakıyo sanıyo' beni;
Ona öylece takılan herhangi biri değişti tavrım;
Huyum, suyum onun yok haberi;
Bozmaz bu beni bozmaz;
Aynı benim gibi sana tutuluyor dileklerim;
Ne istiyorsan söyle "İste ellerini elimde;
Bahset bana hayalinden ben hayalimi karşımda izliyorken;
Okuduğum bi' yerde şöyle diyordu "Sevda duyarmış, ona seslenirsen;
Ey sevda, duy beni yanımda kalsın, o kalsın;
İşlenmiş içime nakış gibi şu yüreğim onun için atsın;
Gece devrildi, masalar yıkık bana baktığın an kalamam ayık;
Yokuşunu tırmandığım bu en fena tepe yolda kayboldum ama güzeldi be;
Hayatıma atılan bi' havai fişeksin karanlığıma ışığınla son vereceksin;
Hiç değil hepsin beni göreceksin;
Bir gün o fotoğrafta ben'le birlikte güleceksin aynı benim gibi;
Sana tutuluyor dileklerim ne istiyorsan söyle;
"İste ellerini elimde bahset bana hayalinden;
Ben hayalimi karşımda izliyorken okuduğum bi' yerde şöyle diyordu;
"Sevda duyarmış, ona seslenirsen ey sevda, duy beni;
Yanımda kalsın, o kalsın i̇şlenmiş içime nakış gibi;
Şu yüreğim onun için atsın sevda, duy beni.