Şanışer Live Sessions - Çaresiz Yakarışlar

Artık ümit bitti, elveda umutlara.
Artık gönlüm sükûn ve huzur arar.
Çünkü dostum her hissin bedeli vardır.
Ve hiçbir his pahalı değildir umut kadar.
Dünyayı izledim biçare uzun zaman.
Hasta ruhum aradı döşekleri.
Yazdım içimin çaresizliğini unutmadan.
Karanlığımı kuytularımı gözetledim.
Hepimiz suçluyuz kabul ettim bi noktada.
Eğer fabrikalar zehirlediyse göletleri.
Bu bi kıyamet filmiyse hep beraber oynadık.
Kolayca sıyrılamayız suçlayıp yönetmeni.
Bu gece nöbetteyim, görevim belledim.
Umutla tekrar içimi baş göz etmeyi.
Sokaktaki hayvanın hakkını gözetmeyi.
Can Atalay’dan söz etmeyi.
Yangın yanar bak acımdan.
Yankılanır hep içimde.
Çaresiz yakarışlar.
Ruhumu acıtır yar kara kışlar.
Çaresiz yakarışlar.
Payıma düşer yalnız kalışlar.
Beni yangınlara atan.
O kor gecelerin üzerine bastım.
Çok uzun süredir aynı bokun içindeyim.
Dünya ısınıyor, ben en soğuk kışımdayım.
Kanımı emen çakalların dişindeyim.
Bu çemberin ne içinde ne dışındayım.
Öğrenmek için kendimle geçinmeyi.
Tek başımayım, bi dağın başındayım.
Ekmeğimde, aşımdayım.
Zaman nasıl çabuk geçmiş.
37 yaşındayım.
Küçükken bize öğretilen değerlerin hiçbir anlam taşımadığı bir nefret çağındayım.
Ama hala adil bir dünyanın peşindeyim.
Yangın yanar bak acımdan.
Yankılanır hep içimde.
Çaresiz yakarışlar.
Ruhumu acıtır yar kara kışlar.
Çaresiz yakarışlar.
Payıma düşer yalnız kalışlar.
Beni yangınlara atan.
O kor gecelerin üzerine bastım.