İlayda Elif Arslan - Vaktin Çocuğu

Ne geçmişe ağıtlar yakarım artık;
Ne de geleceğin belirsizliğiyle bırakırım kendimi kaygıların derinine;
Öğrendim bende artık vaktin çocuğu olmayı;
Damla damla akan yaşlar korkutur mu artık;
Ben öğrenmişken bu aşk oyununu;
Gözyaşlarımın izleri dururken hala vücudumda;
Affetmeyi de öğrenen ben oldum.