Nevika - ВЕЧАРЫНА

Ясна ззяюць зоркі
Зоркі ясна ззяюць над ракой
Я збіраюся на party
Я іду туды з табой Пачакай мяне крыху
Толькі моцна не хвалюйся
Чуеш, дай мне 5 хвілін
Я ў маці адпрашуся… Маці кажа тату “што та за дзіцё?
Быццам бы вар’ят ён?
Кліча яго біт, цягне яго з хаты”
Маці адпусці, бо я не вітаваты Маці кажа тату “што та за дзіцё?
Быццам бы вар’ят ён?
Кліча яго біт, цягне яго з хаты”
Маці адпусці, бо я не вітаваты Мамачка, матуля, мабыць, ты забыла?
Як сама ў маладосці з дзеўкамі тусіла, мама?
Мамачка, матуля, мабыць, ты забыла?
Як сама ў маладосці з дзеўкамі тусіла? Мама, я зусім нядоўга, хутка жа вярнуся
Толькі я крыху пад модны біт паварушуся
Мама, я зусім нядоўга, хутка жа вярнуся
Толькі я крыху пад модны біт паварушуся Крыху-крыху я паварушуся
І хуценька я дамоў вярнуся
Крыху-крыху я паварушуся
І хуценька я дамоў вярнуся Хтосьці збірае зоры ў далоні
А хтосьці закрыў сваё сэрца ад болі
А ў мяне ёсць мая маладосць
І я з ёй бягу поруч па полі Не ведаю, дзе, не ведаю, як
Кароткім такім дзень стаў
Але гэтай ноччу я так хачу
Каб ён мяне ўкраў Туды, дзе гучна грае біт і першабытны вайб
Кранае сэрца, душу, і мой сум ужо растаяў
Я каля ракі, чакаю цябе, давай выпаўзай ужо з хаты
А калі бацькі не пусцяць цябе — ніхто не вінаваты Маці кажа тату “што та за дзіцё?
Быццам бы вар’ят ён?
Кліча яго біт, цягне яго з хаты”
Маці адпусці, бо я не вітаваты Маці кажа тату “што та за дзіцё?
Быццам бы вар’ят ён?
Кліча яго біт, цягне яго з хаты”
Маці адпусці, бо я не вітаваты Мама, я зусім нядоўга, хутка жа вярнуся
Толькі я крыху пад модны біт паварушуся
Мама, я зусім нядоўга, хутка жа вярнуся
Толькі я крыху пад модны біт паварушуся Крыху-крыху я паварушуся
І хуценька я дамоў вярнуся
Крыху-крыху я паварушуся
І хуценька я дамоў вярнуся